Cytomegalia wywoływana jest przez wirusy z tej samej grupy, które są przyczyną ospy wietrznej oraz opryszczki zwykłej. Do zakażenie dochodzi w wyniku kontaktu z nosicielem wirusa, który to przenosi się poprzez śluzówki jamy ustnej lub też drogą płciową. Szacuje się, że ponad połowa społeczeństwa jest nosicielami wirusa, jednak kiedy układ odpornościowy działa bez zarzutu, choroba nie ujawnia się. Niektóre osoby mogą jednak zaobserwować u siebie ból gardła, powiększenie węzłów chłonnych, gorączkę , nudności oraz wysypkę.
Cytomegalia podczas ciąży przebiega w sposób bezobjawowy. Trudno jest stwierdzić, czy akurat z tą chorobą mamy do czynienia, gdyż mylona jest często z uciążliwym przeziębieniem. Przy cytomegalii może jednak dojść do zakażenia płodu lub też dziecko zostaje zarażone dopiero po urodzeniu się. Skutki jakie wiążą się zakażaniem cytomegalią są zróżnicowane pod względem tego, w jakim okresie doszło do zakażenia i jaki stopień ono przyjęło. Jeśli cytomegalia ujawni się w pierwszych tygodniach ciąży, wówczas najczęściej dochodzi do obumarcia płodu i w konsekwencji poronienia.
W późniejszym okresie ciąży cytomegalia prowadzi do uszkodzeń płodu. W wielu przypadkach jest jednak tak, że nawet w przeciągu dwóch lat od porodu u dziecka nie można zaobserwować żadnych poważnych zmian. Dopiero ok. 24-go miesiąca życia może dojść do całkowitego uszkodzenia narządu słuchu lub wzroku. U około 10% dzieci można zaobserwować małogłowie lub wodogłowie, uszkodzenie nerwowo-mięśniowe, zaćmę, upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim. Leczenie cytomegalii przebiega na różne sposoby.
Niemowlętom podawane są leki, które hamują dalsze namnażanie się wirusa, a także zapobiegają występowaniu zmian zapalnych w mózgu. W tym czasie niemowlę przez około 14 dni musi przebywać w szpitalu pod obserwacją lekarzy. W rok po wyleczenia dalszy i regularny kontakt z lekarzem okazuje się być także niezbędny. W przypadku kobiet ciężarnych, u których zdiagnozowano cytomegalię, lekarze muszą podjąć decyzję odnośnie wprowadzenia leku. Obecnie jest to gancyklovir, który niszczy wiele wirusów m.in. ten wywołujący cytomegalię, jednak jego stosowanie niesie ze sobą wiele skutków ubocznych. Lekarz musi zatem rozważyć czy mniej szkodliwe dla kobiety ciężarnej i płodu jest przejście choroby czy też farmakoterapia, której skutki mogą okazać się bardziej poważne dla dziecka niż sama choroba. Jak zatem widać, nie ma w pełni skutecznego leku, który leczyłby z cytomegalii i jednocześnie nie wywoływał żadnych skutków ubocznych.
W przypadku kobiet w ciąży najważniejsza okazuje się być tym samym profilaktyka. Lekarze swoim ciężarnym pacjentkom przypominają o konieczności mycia rąk, gdyż dotykają one różnych przedmiotów, z którymi kontakt ma…